Έρχονται και άλλοι Έλληνες μετανάστες;
Η σημερινή μετανάστευση από την Έλλάδα στη Γερμανία δεν έχει τα χαρακτηριστικά εκείνης του 60. Η μετακίνηση εντός της ΕΕ είναι πια δικαίωμα. Ωστόσο γιατί έρχονται και σήμερα Έλληνες στη Γερμανία για να εργαστούν;
Πάνω από 30.000 Έλληνες διακινήθηκαν τα τελευταία 7 χρόνια απο την Ελλάδα προς την Κολωνία. Στην Στατιστική Υπηρεσία του Δήμου της Κολωνίας φέρονται ως μετανάστες — Ευρωπαίοι πολίτες. Στην πραγματικότητα όμως μόνον 14.000 εξ αυτών εξακολουθούν να εργάζονται στη Γερμανία και εντάσσονται στους μετανάστες εντός της ΕΕ. Στην Κολωνία ο αριθμός των Ελλήνων με ελληνική υπηκοότητα είναι σήμερα 5.800 και εκείνων με διπλή (ελληνική και γερμανική) 1.368. Αυτοί οι 14.000 φαίνεται ότι σταθεροποίησαν τον αριθμό των Ελλήνων στην Κολωνία, αλλά δεν τον αύξησαν.
Μία από αυτούς τους καινούργιους μετανάστες, όπως τους λένε χαριτολογώντας οι παλιοί, είναι και η Αλίνα, μια Ελληνίδα πτυχιούχος που κατάφερε τελικά να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά στη Γερμανία και μάλιστα στην Κολωνία.Έχει μόλις δυο χρόνια που ζει σε ένα προάστιο της πόλης.
Εγκάρδια, γελαστή και ευπροσήγορη η Αλίνα μιλάει με νοσταλγία για την Ελλάδα, τους γονείς της, τους φίλους της και το σπίτι στο Ρίο κοντά στη θάλασσα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Αθηνών και αργότερα Ευρωπαϊκή Πολιτική στο Πανεπιστήμιο του Αάχεν από όπου πήρε και το μεταπτυχιακό της. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και τουρκικά. Όλα αυτά τα προσόντα δεν στάθηκαν όμως ικανά να βρει μια δουλειά στην Ελλάδα.
Μόλις τελείωσε τις σπουδές στη Γερμανία επέστρεψε στην Ελλάδα και πάλεψε πολύ για να βρει μια θέση: «Μετά από τέσσερα χρόνια προσπάθειας, μόχθου και φοβερής απογοήτευσης αποφάσισα να φύγω στην ηλικία των τριάντα. Ήταν μεγάλο βήμα διότι άφησα πίσω ό,τι αγαπούσα και την οικογένεια μου».
Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων = μοιράζω πετσέτες στους τουρίστες
Στην Ελλάδα, δεν είχε γνωριμίες, γνωστούς σε κόμματα και υψηλές θέσεις που θα μπορούσαν να την βοηθήσουν. Ο μόνος τρόπος που είχε ήταν τα προσόντα της: «Έχω δώσει τέσσερις φορές ΑΣΕΠ. Τέσσερις φορές επιτυχούσα και τέσσερις φορές στους μη διοριστεέους. Ως ωρομίσθια καθηγήτρια παίρνεις το μισθό σου με μεγάλη καθυστέρηση. Έναν έως ενάμιση χρόνο αργότερα. Δηλαδή δεν παίρνεις το μισθό σου κάθε μήνα. Και ο μηνιαίος μισθός είναι 400 με 500 ευρώ, ανάλογα με τις ώρες που εργάζεσαι. Στα φροντιστήριο παίρνεις 5,5 ευρώ την ώρα. Και εκτός αυτού μπορείς να κάνεις πολλές άλλες δουλειές . Για παράδειγμα να δουλεύεις σε εστιατόριο σερβιτόρα.»
Σαν ωρομίσθια διορισμένη σε δυο σχολεία έπρεπε να τρέχει στα διαλλείματα από σχολείο σε σχολείο διανύοντας μια απόσταση 14 χλμ μέσα στην κίνηση της πόλης των Πατρών. Δεν είναι όμως τα χειρότερα που θυμάται: «Δυο περιστατικά δεν θα ξεχάσω.Το ένα είναι μια θέση εργασίας που είχε βρει ο ΟΑΕΔ για μένα. Επρόκειτο για μια εταιρεία που είχε κάποιες ιστοσελίδες. Εκ των υστέρων κατάλαβα πως επρόκειτο για μια εταιρεία επεξεργασίας πορνογραφικού υλικού. Αναγκάστηκα να φύγω. Δεν με απέλυσαν και έτσι έχασα και την αποζημίωση από τον ΟΑΕΔ. Αυτή ήταν η τελευταία μου δουλειά και το κίνητρο να τα μαζέψω και να φύγω. Πιο πριν είχα εργαστεί σε ένα ξενοδοχείο. Και είχα προσληφθεί ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων. Στην πραγματικότητα έπρεπε να μοιράζω πετσέτες στην παραλία στους ηλιοκαμένους τουρίστες. Και εκεί δεν άντεξα, μετά από έξι μήνες έφυγα».
Οι περισσότεροι φίλοι μετανάστευσαν
Στο τέλος όπως ανέφερε και η ίδια αναγκάστηκε να φύγει. Έκανε πολλές αιτήσεις. Σήμερα εργάζεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροπλοΐας που εδρεύει στην Κολωνία. Ένας Οργανισμός ο οποίος πιστοποιεί την ασφάλεια των αεροπλάνων.
Στην ερώτηση ποιες εταιρείες θα μας συνιστούσε να προτιμούμε για να πετάμε μας απαντά πως οποιεσδήποτε εταιρείες έχει εγκρίνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια της Αεροπλοΐας είναι εντάξει και πως η ΕΕ στην ιστοσελίδα της φιλοξενεί μια μαύρη λίστα με τις ακατάλληλες αεροπορικές εταιρείες.
Σήμερα η Αλίνα είναι επαγγελματικά ικανοποιημένη, αν και ένα κομμάτι του ευατού της βρίσκεται πάντα στην Ελλάδα.
Η ιστορία της Αλίνας δεν είναι όμως ένα μεμονωμένο περιστατικό. Τον δρόμο της έχουν ακολουθήσει πολλοί. «Οι περισσότεροι μου φίλοι, και όσοι είχαν όρεξη για δουλειά, όνειρα και φαντασία έχουν μεταναστεύσει. Πήγαν κυρίως Γερμανία, Αγγλία, Σουηδία και Γαλλία».
Πηγή: Deutsche Welle